Zaczynamy 37 tc ! :)

       Uff..No i przetrwalismy 36 tyg, jeszcze caly tydz przed nami i ciaza bedzie uwazana za donoszona :) Ogromnie sie z tego ciesze, bo wiem ze juz tylko ostatnie tyg, dni, a moze godz dziela mnie do zobaczenia mojego bobaska kochanego,ktory uwielbia sie wiercic u mamy w brzuszku i dawac znac,ze jest mu juz ciasno tam i wie,ze juz wszystko czeka na niego przygotowane i ze wszyscy nie moga sie go doczekac :)  Ja osobiscie chyba najbardziej wyczekuje mojego syneczkaa i jak tylko bede miala go w rekach, tak szybko go nie wypuszcze hehe :D
          Ostatnio zastanawialam sie, jak to byloo te 7-8 miesiecy temu, bez brzuszka, kiedy nie spodziewalam sie ani nie wiedzialam jeszcze,ze jestem w ciazy.  Teraz tak sobie mysle, ze bedzie mi brakowac brzuszka, wiedzac ze moj maluch jest tam bezpieczny, a kiedy cos mu sie nie podoba, daje o tym mocno znac przez kopniaki. Bede tesknic za stanem ciazowym, ale wiem tez, ze nie szybko planuje nastepne dziecko. Chce sie nacieszyc swoim synkiem, a potem pomyslimy o nastepnym :)Ciaza jest dla mnie wyjatkowym stanem, nie mialam na co narzekac przez dluzszy czas (8 miesiecy) z malymi wyjatkami na poczatku, teraz jest troszke ciezej :

-odwiedzanie ubikacji co 10-20 min,
-bole brzucha,
-bole plecow, -skurcze prawej nogi,
-czasami puchnaca prawa reka,
-trudnosci z ulozeniem sie do spania, a jak juz sie uloze to i trak za godz sie budze na siusiuu
-problemy z wchodzeniem po schodach ( wykoncza mnie one kiedys :p )
- zmeczenie : w dzien spalabym chyba caly czas,gdybym tylko mogla
 
  Ostatni miesiac nie nalezy do najlatwiejszych,no ale jakooos przezyje do konca. Ciesze sie, ze mam wsparcie w moim D. ktory wiem,ze tez strasznie sie stresuje zblizajacym sie porodem, nie chce tego pokazac, ale my kobiety i tak wszystkie widzimy:) 

A oto moj brzuchol z przed paru dni :